Karibu Donia!
Door: Jessica
Blijf op de hoogte en volg Jessica
09 September 2013 | Kenia, Kisumu
Mijn achternaam "Donia" wordt hier vaak gespeld als "Dunia" wat in het Swahili "Wereld" betekent (zouden we dan eindelijk weten waar onze familienaam oorspronkelijk vandaan komt? ;) ).
Hier zou dus ook kunnen staan "welkom wereld", wat op zich ook een mooie titel zou kunnen zijn! :)
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen; ik heb een baan! :D
Na lang solliciteren en zoeken, kan ik eindelijk zeggen dat ik officieel ben aangenomen en zelfs al ben gestart! Vanaf 1 augustus ben ik werkzaam voor de Stichting Klaartje Derks (in Kenia de Klara Foundation). Samen met de familie Pabari ben ik verantwoordelijk voor alle projecten en alle uitgaven die hiervoor gedaan worden. Deze stichting is ook akkoord gegaan met mijn aanvraag voor een visum en dat zou betekenen dat, als deze helemaal goedgekeurd wordt, ik Kenia niet meer iedere 6 maanden hoef te verlaten!
Gelukkig vindt deze stichting het geen enkel probleem als ik werkzaam zou zijn voor meerdere organisaties en zo blijf ik dus ook nog één dag in de week voor Mago werken.
De Stichting Klaartje Derks is werkzaam in Kisumu en omgeving en is dus ideaal voor mij omdat ik nu niet meer zo veel hoef te reizen. De projecten variëren van; voedseldistributies, schoolrenovaties, bibliotheken bouw, medische ondersteuning en voorlichting in gezondheidszorg in kleine gemeentes. Het doel van de stichting is om vooral de zelfredzaamheid in Kisumu te bevorderen en om dat te bevorderen is het nodig om de oudere generatie te ondersteunen en de jongere generatie voor te lichten en te informeren. Zoals ik zelf op de pabo geleerd heb, is het onmogelijk om tot ontwikkelen te komen als de essentiële bouwstenen van de behoeftes van mensen ontbreken;
- Lichamelijke behoeften; voedsel, onderdak, kleding, gezondheidszorg.
- Behoefte aan veiligheid en zekerheid; stabiliteit.
- Behoefte aan sociaal contact; affectie, ergens thuis horen, liefde ontvangen, acceptatie.
- Behoefte aan waardering en erkenning; nieuwsgierigheid, vrijheid om te ontdekken en begrijpen.
- Behoefte aan zelfontwikkeling.
Waar de stichting naar streeft, is dat we vooral de nieuwe generatie willen helpen om deze bouwstenen continue aanwezig te laten zijn. Het is de bedoeling dat de ontwikkeling naar normen, waarden en culturele achtergrond Keniaans blijft. Hier willen wij ons ook zo min mogelijk mee bemoeien. We willen helpen en de mensen leren hoe ze het zelf kunnen doen.
Mijn taak wordt vooral deze projecten onderhouden en verder helpen zodat de lokale mensen steeds meer taken over kunnen nemen en zo zorgen we ook meteen voor meer werkgelegenheid.
Vanaf augustus ben ik vaak op pad met meneer Pabari om alle projecten te bekijken en om te beslissen waar we ons eerst op gaan concentreren. De scholen waren dicht voor de vakantie en zijn deze week weer geopend wat voor ons een hoop werk betekent! ;)
Ik zal jullie op de hoogte houden van de projecten en onze werkzaamheden.
Ook ben ik sinds vorige week de trots eigenaresse van een Keniaans rijbewijs!
Voor dit avontuur had ik zo'n 2 dagen vrij gemaakt omdat ik zo'n vermoeden had dat dit erg lang zou gaan duren. Tot mijn verbazing hoefde ik maar 2 uur te wachten en 7 euro te betalen en alles was geregeld! :D Uiteraard is dit allemaal wel met Keniaanse eigenaardigheden gegaan; zo wilden ze eerst mijn werkvisum zien, terwijl dit helemaal niks met rijvaardigheid te maken heeft (na een beetje kletsen hoefde dit ook niet meer ;) ), hebben ze kopieën van mijn visitorspas (deze is niet alleen verlopen, maar staat ook vol fouten zoals Jussica en Nigeriaanse nationaliteit) en is mijn internationale rijbewijs, het enige papiertje waardoor alles zo snel kon, helemaal niet geldig in Kenia... Maar goed, ik zeur niet, ik ben blij! ;) Ik mag nu dus officieel rondrijden. En dan kan gelukkig ook! Tijdens het familiebezoek van de familie Ogelo (de broer van Richard) hebben zij een Jeep en matatu gekocht en deze staan op de compound! Heel vervelend! ;)
We hebben trouwens ook erg genoten van de tijd met onze familie! Het was heerlijk om lekker Nederlands te kletsen en een normaal gesprek met kinderen te kunnen hebben! Ook was deze vakantie een mooie gelegenheid om vaak met de hele familie bij elkaar te zijn.
De 5 weken dat ze hier geweest zijn, zijn voorbij gevlogen! De laatste week zijn Astrid, de kids en ik nog lekker naar Mombasa geweest; het echte paradijs van Kenia! We zijn ze erg dankbaar voor de leuke tijden en we hopen echt dat ze ieder jaar weer even "thuis" zullen komen! ;)
Het leven verder hier is goed. Het grappige is dat ik nog nooit in mijn leven zoveel geconfronteerd ben met dit soort vragen; hoe gaat het met je relatie, hoe is je leven, mis je niks hier en ben je tevreden? Iedere maand worden deze vragen wel eens gesteld en zodra het gegeven antwoord niet direct; "GEWELDIG!" is, komen er zorgzame gezichten tevoorschijn... Dit maakt het voor mij soms erg moeilijk. Niet alleen om antwoord te geven maar ook om eerlijk antwoord te geven en misschien ook wel om verslagen te schrijven. Het is sowieso onmogelijk om altijd eerlijk te zijn, helemaal in Kenia. Maar goed, nu schrijven we in het Nederlands, dus; Nee, ik ben niet iedere dag gelukkig in Kenia... Jullie wel in Nederland? ;)
En ja, het leven is hier soms zwaar, maar dat was het in Nederland ook wel eens.
Ik ben niet vertrokken uit Nederland omdat mijn leven daar vreselijk was, we hebben ook nooit gezegd dat mijn/onze toekomst voor ALTIJD hier ligt. Onze toekomst is nu samen en in Kenia, maar van "voor altijd" krijg ik het benauwd, zowel in Kenia als in Nederland. ;)
We leven nu en nu is het leven goed! Het leven heeft ups en downs. Natuurlijk mis ik Nederland, maar ik mis eigenlijk sommige mensen, niet zo zeer het land zelf. En wat het leven hier voor mij lastig maakt, is dat niks hier voor mij "normaal" is. "Normaal" is wat je gewend bent en wat ik gewend ben, is Nederland en Nederlandse normen en waarden, de culturele achtergrond. Dat maakt het leven hier soms vermoeiend en frustrerend. En nog meer dan in relatie met iemand uit hetzelfde land, is het soms ontzettend lastig om elkaar te begrijpen, naar elkaar te luisteren of om elkaar ruimte te geven. Mannen kwamen voor mij al van mars, maar Keniaanse mannen... zouden zij weer van een andere planeet komen? ;) Zoals een wijs iemand met een internationale relatie ooit tegen mij zei;
"als het goed gaat, is het echt heel goed. En als het klote gaat, is het ook echt heel klote!"
Ik geniet oprecht van de kleine dingen en prijs mezelf vaak gelukkig
- als ik zie dat de zon weer heerlijk de hele dag zal gaan schijnen en ik geen jas of vestje nodig heb,
- als mijn hondjes een keertje niet vechten of kippen van de buurman afmaken maar lekker in de zon liggen te kroelen,
- als iemand op de weg gewoon een kletspraatje wil maken en niet om over mijn seksuele voorkeuren te praten,
- als er, ondanks alle waarschuwen en grapjes over mijn geloof in de aardappels, TOCH een aardappelplantje boven de aarde uit komt,
- als je, samen met een Nederlands bestuurslid, een succesvolle personeelsvergadering kunt houden en je collega's trots op je zijn,
- als een ander Nederlands bestuurslid zijn telefoon op het vliegveld verliest en later via een andere telefoon gebeld wordt dat de telefoon is gevonden en dat deze opgehaald kan worden,
- als je vriend thuis komt en iets lekkers voor je heeft meegenomen,
- als de buurkinderen geen "Mzungu" meer langs de weg krijsen, maar zachtjes "Jessica" zeggen en naar me toe komen als ze me willen groeten,
- als ik vervelende mannen in hun eigen taal een flinke opmerking terug kan geven,
- als je ouders aan de hand van jouw opgestuurde foto's laten weten dat je echt een heel leuk huisje hebt samen en dat ze trots op je zijn!
(Pap en/of mam, Jorick... komen jullie nog eens bij ons thuis kijken? ;) )
Als jullie meer informatie willen over de organisaties waar ik voor werk en de projecten die ik voor ze uitvoer, kunnen jullie op de websites kijken;
-www.stichtingklaartjederks.nl
-www.helpmago.nl of www.magoguesthouse.com
-http://www.magocare.org/nl
Natuurlijk zal ik jullie via deze website en Facebook ook op de hoogte houden! ;)
Hier zou dus ook kunnen staan "welkom wereld", wat op zich ook een mooie titel zou kunnen zijn! :)
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen; ik heb een baan! :D
Na lang solliciteren en zoeken, kan ik eindelijk zeggen dat ik officieel ben aangenomen en zelfs al ben gestart! Vanaf 1 augustus ben ik werkzaam voor de Stichting Klaartje Derks (in Kenia de Klara Foundation). Samen met de familie Pabari ben ik verantwoordelijk voor alle projecten en alle uitgaven die hiervoor gedaan worden. Deze stichting is ook akkoord gegaan met mijn aanvraag voor een visum en dat zou betekenen dat, als deze helemaal goedgekeurd wordt, ik Kenia niet meer iedere 6 maanden hoef te verlaten!
Gelukkig vindt deze stichting het geen enkel probleem als ik werkzaam zou zijn voor meerdere organisaties en zo blijf ik dus ook nog één dag in de week voor Mago werken.
De Stichting Klaartje Derks is werkzaam in Kisumu en omgeving en is dus ideaal voor mij omdat ik nu niet meer zo veel hoef te reizen. De projecten variëren van; voedseldistributies, schoolrenovaties, bibliotheken bouw, medische ondersteuning en voorlichting in gezondheidszorg in kleine gemeentes. Het doel van de stichting is om vooral de zelfredzaamheid in Kisumu te bevorderen en om dat te bevorderen is het nodig om de oudere generatie te ondersteunen en de jongere generatie voor te lichten en te informeren. Zoals ik zelf op de pabo geleerd heb, is het onmogelijk om tot ontwikkelen te komen als de essentiële bouwstenen van de behoeftes van mensen ontbreken;
- Lichamelijke behoeften; voedsel, onderdak, kleding, gezondheidszorg.
- Behoefte aan veiligheid en zekerheid; stabiliteit.
- Behoefte aan sociaal contact; affectie, ergens thuis horen, liefde ontvangen, acceptatie.
- Behoefte aan waardering en erkenning; nieuwsgierigheid, vrijheid om te ontdekken en begrijpen.
- Behoefte aan zelfontwikkeling.
Waar de stichting naar streeft, is dat we vooral de nieuwe generatie willen helpen om deze bouwstenen continue aanwezig te laten zijn. Het is de bedoeling dat de ontwikkeling naar normen, waarden en culturele achtergrond Keniaans blijft. Hier willen wij ons ook zo min mogelijk mee bemoeien. We willen helpen en de mensen leren hoe ze het zelf kunnen doen.
Mijn taak wordt vooral deze projecten onderhouden en verder helpen zodat de lokale mensen steeds meer taken over kunnen nemen en zo zorgen we ook meteen voor meer werkgelegenheid.
Vanaf augustus ben ik vaak op pad met meneer Pabari om alle projecten te bekijken en om te beslissen waar we ons eerst op gaan concentreren. De scholen waren dicht voor de vakantie en zijn deze week weer geopend wat voor ons een hoop werk betekent! ;)
Ik zal jullie op de hoogte houden van de projecten en onze werkzaamheden.
Ook ben ik sinds vorige week de trots eigenaresse van een Keniaans rijbewijs!
Voor dit avontuur had ik zo'n 2 dagen vrij gemaakt omdat ik zo'n vermoeden had dat dit erg lang zou gaan duren. Tot mijn verbazing hoefde ik maar 2 uur te wachten en 7 euro te betalen en alles was geregeld! :D Uiteraard is dit allemaal wel met Keniaanse eigenaardigheden gegaan; zo wilden ze eerst mijn werkvisum zien, terwijl dit helemaal niks met rijvaardigheid te maken heeft (na een beetje kletsen hoefde dit ook niet meer ;) ), hebben ze kopieën van mijn visitorspas (deze is niet alleen verlopen, maar staat ook vol fouten zoals Jussica en Nigeriaanse nationaliteit) en is mijn internationale rijbewijs, het enige papiertje waardoor alles zo snel kon, helemaal niet geldig in Kenia... Maar goed, ik zeur niet, ik ben blij! ;) Ik mag nu dus officieel rondrijden. En dan kan gelukkig ook! Tijdens het familiebezoek van de familie Ogelo (de broer van Richard) hebben zij een Jeep en matatu gekocht en deze staan op de compound! Heel vervelend! ;)
We hebben trouwens ook erg genoten van de tijd met onze familie! Het was heerlijk om lekker Nederlands te kletsen en een normaal gesprek met kinderen te kunnen hebben! Ook was deze vakantie een mooie gelegenheid om vaak met de hele familie bij elkaar te zijn.
De 5 weken dat ze hier geweest zijn, zijn voorbij gevlogen! De laatste week zijn Astrid, de kids en ik nog lekker naar Mombasa geweest; het echte paradijs van Kenia! We zijn ze erg dankbaar voor de leuke tijden en we hopen echt dat ze ieder jaar weer even "thuis" zullen komen! ;)
Het leven verder hier is goed. Het grappige is dat ik nog nooit in mijn leven zoveel geconfronteerd ben met dit soort vragen; hoe gaat het met je relatie, hoe is je leven, mis je niks hier en ben je tevreden? Iedere maand worden deze vragen wel eens gesteld en zodra het gegeven antwoord niet direct; "GEWELDIG!" is, komen er zorgzame gezichten tevoorschijn... Dit maakt het voor mij soms erg moeilijk. Niet alleen om antwoord te geven maar ook om eerlijk antwoord te geven en misschien ook wel om verslagen te schrijven. Het is sowieso onmogelijk om altijd eerlijk te zijn, helemaal in Kenia. Maar goed, nu schrijven we in het Nederlands, dus; Nee, ik ben niet iedere dag gelukkig in Kenia... Jullie wel in Nederland? ;)
En ja, het leven is hier soms zwaar, maar dat was het in Nederland ook wel eens.
Ik ben niet vertrokken uit Nederland omdat mijn leven daar vreselijk was, we hebben ook nooit gezegd dat mijn/onze toekomst voor ALTIJD hier ligt. Onze toekomst is nu samen en in Kenia, maar van "voor altijd" krijg ik het benauwd, zowel in Kenia als in Nederland. ;)
We leven nu en nu is het leven goed! Het leven heeft ups en downs. Natuurlijk mis ik Nederland, maar ik mis eigenlijk sommige mensen, niet zo zeer het land zelf. En wat het leven hier voor mij lastig maakt, is dat niks hier voor mij "normaal" is. "Normaal" is wat je gewend bent en wat ik gewend ben, is Nederland en Nederlandse normen en waarden, de culturele achtergrond. Dat maakt het leven hier soms vermoeiend en frustrerend. En nog meer dan in relatie met iemand uit hetzelfde land, is het soms ontzettend lastig om elkaar te begrijpen, naar elkaar te luisteren of om elkaar ruimte te geven. Mannen kwamen voor mij al van mars, maar Keniaanse mannen... zouden zij weer van een andere planeet komen? ;) Zoals een wijs iemand met een internationale relatie ooit tegen mij zei;
"als het goed gaat, is het echt heel goed. En als het klote gaat, is het ook echt heel klote!"
Ik geniet oprecht van de kleine dingen en prijs mezelf vaak gelukkig
- als ik zie dat de zon weer heerlijk de hele dag zal gaan schijnen en ik geen jas of vestje nodig heb,
- als mijn hondjes een keertje niet vechten of kippen van de buurman afmaken maar lekker in de zon liggen te kroelen,
- als iemand op de weg gewoon een kletspraatje wil maken en niet om over mijn seksuele voorkeuren te praten,
- als er, ondanks alle waarschuwen en grapjes over mijn geloof in de aardappels, TOCH een aardappelplantje boven de aarde uit komt,
- als je, samen met een Nederlands bestuurslid, een succesvolle personeelsvergadering kunt houden en je collega's trots op je zijn,
- als een ander Nederlands bestuurslid zijn telefoon op het vliegveld verliest en later via een andere telefoon gebeld wordt dat de telefoon is gevonden en dat deze opgehaald kan worden,
- als je vriend thuis komt en iets lekkers voor je heeft meegenomen,
- als de buurkinderen geen "Mzungu" meer langs de weg krijsen, maar zachtjes "Jessica" zeggen en naar me toe komen als ze me willen groeten,
- als ik vervelende mannen in hun eigen taal een flinke opmerking terug kan geven,
- als je ouders aan de hand van jouw opgestuurde foto's laten weten dat je echt een heel leuk huisje hebt samen en dat ze trots op je zijn!
(Pap en/of mam, Jorick... komen jullie nog eens bij ons thuis kijken? ;) )
Als jullie meer informatie willen over de organisaties waar ik voor werk en de projecten die ik voor ze uitvoer, kunnen jullie op de websites kijken;
-www.stichtingklaartjederks.nl
-www.helpmago.nl of www.magoguesthouse.com
-http://www.magocare.org/nl
Natuurlijk zal ik jullie via deze website en Facebook ook op de hoogte houden! ;)
-
10 September 2013 - 08:14
Gerrit Boer:
Hallo Jessica
Even een klein berichtje van mij uit Spijkenisse. Gefeliciteerd met je baan en dat je nu eindelijk rust krijgt om inderdaad niet ieder half jaar het land meer hoeft te verlaten. Ik ben er van overtuigd dat het je allemaal gaat lukken. En met je rijbewijs wordt het allemaal ook nog wat makkelijker om je te verplaatsen zonder weer aangegaapt te worden in de busjes waarin je je tot nu toe verplaatste.
Altijd fijn om je familie om je heen te hebben. Geniet van die momenten, want ze zijn dierbaar.
Ook hier kent het leven ups & downs. Je wordt er groot en sterk van, maar het valt soms niet altijd mee.
Je tijd nemen om over dingen na te denken en de beslissingen nemen naar gevoel wat je eigen hartje je verteld. Is soms lastig, maar de tijd zal het je leren.
Succes verder met alles en een lieve groet voor jou / jullie uit Spijkenisse
Gerrit Boer / Oogspiegel Optiek ( als je het nog weet hahahahaa ) -
10 September 2013 - 09:28
Andere Richard:
He lieve troel,
Weer een verhaal dat je in een adem uitleest. Fijn dat het vaak gaat zoals je wilt en knap dat je zo goed kan relativeren als het eens niet zo is. Blij voor je met je mannetje, je huisje, je nieuwe baan, je rijbewijs, je zonnetje.:)
Jammer dat we je in de toekomst langer zullen missen...
Je trotse Pa -
10 September 2013 - 15:28
Arjan:
Hoi Duo,
Super! Een baan en meer vastigheid. Gefeliciteerd.
Leuk om weer eens een verhaaltje van je te lezen. Volgens doen jullie het daar prima, echt huisje boompje beestje, maar dan met meer zon.
Ga zo door.
X Arjan -
10 September 2013 - 18:29
Annemarie De Boer:
Wat een heerlijk verhaal meis!! Ik waan me toch altijd weer een beetje in Kenia als ik je verslagen lees :) Hier heeeeeeeel veel regen en andere herfstachtige dingen :/ De nieuwe studenten van Klaartje hadden me gemaild en heb ze verteld dat jij ze alle hotspots in Kisumu laat zien...... :)
Veel liefs,
An -
10 September 2013 - 18:39
Jolanda:
Wat een mooi stuk over het leven en gelukkig zijn. Amen to that!
Wie had trouwens ooit gedacht dat je nog een stuk theorie van de pabo kon gebruiken haha. Wel fantastisch trouwens, dat je nu een vaste baan hebt!
Je bent goed bezig met het ophangen van die slingers, Jessica!
Liefs
-
10 September 2013 - 19:34
Wíl Van Rees:
Lieve Jessica, t is altijd fijn om jouw verslag te lezen en al hebben we niet zo héél veel contact weet wel dat ik grote bewondering voor je heb hoe je daar je leven hebt opgebouwd! Je hebt gelijk als je zegt dat je niet elke dag gelukkig bent, maar belangrijk is dat je n partner naast je hebt die zn best doet om je te begrijpen, maar ook heel veel van je houdt! Ik wens je veel sterkte en liefs en hoop nog vaak zo'n heerlijk verslag van je te kunnen lezen!!Dikke kus. -
10 September 2013 - 21:51
Kim:
Lieverd,
Heel leuk verslag weer!
Nee hoor, ik ben ook niet elke dag gelukkig en al helemaal niet met dit hondeweer hier hihi.
Je bent echt een stoere, lieve meid, die heel erg trots op zichzelf moet zijn. Jij doet het allemaal maar 'even'. Je bent een toppertje!
Fijn dat je lekker rond kan tuffen, ben je wat veiliger mobiel ;)
Veel liefs en hopelijk tot snel!
-
10 September 2013 - 22:02
Linda:
Hè meis,
Heerlijk verslag weer!!!! Fijn dat je rijbewijs hebt zeg....maar durf je echt te rijden daar???? Ken me nog een filmpje herinneren brrrrr. :)
En nee hoor ben ook niet elke dag gelukkig, maar ach als je maar ontevreden bent met de juiste man naast je toch!!!!
Dikke kus -
11 September 2013 - 11:40
Ivo:
He Jessica
Wat een heerlijk verhaal weer. Ik ga er altijd even voor zitten. Fijn dat je een baan en je rijbewijs hebt. En leuk om te lezen dat je van kleine dingen kunt genieten, ga zo door. Iedereen heeft wel eens twijfels maar dat is , denk ik, niet gebonden aan landsgrenzen. In Nederland kun je ook niet altijd gelukkig zijn. En wat is geluk? Zo te lezen heb jij toch wel een stukje van het antwoord op deze vraag!
Keep up the good work en ik kijk alweer uit naar je volgende stukje.
Veel groetjes uit Dordrecht van Ivo -
12 September 2013 - 11:44
Joke Van Brummelen:
Hoi Jessica,
Fijn dat je inmiddels een baan hebt gevonden!! Klinkt als een mooie baan, met veel uitdagingen.
Veel succes met je leven in dat verre land. Veel werkplezier en woongenot, ook met je vriend.
Het allerbeste!! Leuk om af en toe je reisverslagen te lezen en zo een beeld te krijgen van waar je woont en nu ook werkt.
Groetjes vanuit Driebruggen.
Albert, Joke. Tim, Rick en Daan van Brummelen -
14 September 2013 - 15:50
Aafke.gouma:
Hi Jessica,
Dank voor je verhaal, dank voor de belevenissen eb gevoelens die je met ons wilt delen. Gefeliciteerd met je baan, hartstikke fijn. Bij het lezen van jouw verhaal moest ik gelijk denken aan een spreuk die ik thuis heb hangen. Happiness is not a destination, it is a way of life. Ik wens jullie heel veel geluk en kijk uit naar je volgende verslag. -
14 September 2013 - 21:08
Jacques En Yvonne Derks:
Lieve Jessica,
We zijn maar wat blij met je. Zo'n wereldmeid, die niet bij toeval op ons pad komt. Al zoveel jaren hebben we als Klara Foundation in Kisumu e.o. heel veel goeds kunnen doen met de Pabari family als spil en al die volunteers uit Nederland. En zolang zoveel mensen ons blijven steunen in dit goede werk, gaan wij ermee door, in het licht van onze Klaartje. -
14 September 2013 - 23:58
Marga:
He lief,
blij dat je gelukkig bent. En ja, je leeft vandaag, morgen zien we wel weer. Mooie Afrikaanse levenswijze... Geniet van alles zodat je er nog jaren op kunt teren! Ik bewonder je en benijd je....
Mis je wel en vind het ook geen probleem als je elk half jaar even in dit koude kikkerlandje bent!
Ga aan de slag als vrijwilliger bij Vluchteling in de Knel. Ga dus weer Afrikanen ontmoeten en van ze leren... Dat er verschil is, is zeker, maar wat is goed en wie staat er beter in het leven? Denk dat jij dat als beste kunt beoordelen. Jij hebt van beide kanten mogen proeven!
Ben trots op je en stuur je heel veel hugs (voel je ze?).
Dikke kus van je tante!
Hou van je...
Lieve groeten aan Richard.
xxx -
15 September 2013 - 13:58
Heidi:
Lieve Jessica,
Mooi om te lezen... en zo herkenbaar. Toen ik met Reza getrouwd was vroegen ze me of hij me sloeg???? Hoe haalden ze het in hun hoofd. Ja je moet andere vragen beantwoorden, je relatie bijna meer verantwoorden. Nu weer... maar dan weer anders... Er is geen relatie waar het altijd maar fijn en plezierig is. Er is bij nederlandse stellen meer cultuurverschil dan ze vaak zelf beseffen... het verschil is alleen dat ze er nooit op bevraagd worden en zich er vaak zelf niet zo bewust van zijn. Maar het maakt ook nog al uit of je uit een arbeidersfamilie komt of wanneer je vader notaris is. Wanneer je uit een klein gezin komt of uit een grote. Het voordeel van een internationale relatie is dat je het je vaak wel bewust bent.... Maar gelukkig zijn er veel universele zaken die al dit soort verschillen weten te overbruggen.
Heerlijk om je verhaal te lezen en inderdaad dat je je gevoel met ons deelt. Dat maakt je schrijfsels nog waardevoller. Gefeliciteerd met je baan. Zo langzaam maar zeker lijk je steeds meer ingeburgerd te raken in het Keniaanse leven. En je hebt gelijk, nu is nu. En nu ben je daar. Maak er het mooiste van.
Liefs
Heidi -
15 September 2013 - 16:58
Karin:
Je hebt me weer weten te boeien van het eerste tot het laatste woord. Je bent een kanjer! XXX -
15 September 2013 - 18:12
Ramona:
Lieve Jes,
Gefeliciteerd met je baan! Verder vond ik het weer geweldig om te lezen.
Respect voor je manier van schrijven!
Knuffel xxx -
15 September 2013 - 21:15
Eefje:
He lieverd!
Lees ik nu dat je gewoon een matatu op de compound heb staan? Wauw, wat gaaf!! Ik moet toch even kwijt dat ik heel erg trots op je ben. Tuurlijk ben je wel eens ongelukkig in Kenia, en tuurlijk zijn we dat ook wel eens in Nederland. Ik denk wel dat je door dit avontuur erachter bent gekomen wat alles om je heen waard is. De mensen die nu nog om je geven en achter je staan, die zullen dat altijd doen. En de mensen die er niets van snappen, Jes, dat laat je maar lekker zo. En trouwens, hoe slim je ook bent, iedereen snapt wel eens wat niet, als we elkaar maar in ons waarde laten toch? Ik snap dat je Nederland als land niet heel erg mist, maar af en toe is het wel lekker om met je bedsokken onder het warme wol te kruipen toch? ;-) Maarja, ik snap dat dat vaak in het niet valt bij het feit dat je nu lekker samen met je ventje bent. Geniet maar lekker van de tijd die je op deze wonderlijke planeet hebt. En hoe dieper de dalen, hoe hoger de toppen!
We keep in touch! En psssst: Kisumu blijft mijn naam maar roepen! -
22 September 2013 - 12:35
Lies:
Hoi Lieve Jess
Fijn om allemaal veel goeds te lezen over jullie en het leven in Kenia
En dan ook nog even je rijbewijs gehaald jij laat ze wel even wat zien
hoe sterk en handig die nlvrouwen zijn en wat leuk dat je hondjes hebt
En natuurlijk je nieuwe baan kei goed .
Wens jou en Richard alle goeds en geluk toe
Liefs Lies xx
Hier alles goed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
