Vakantie in eigen land!

Hallo vrienden, familie, collega's, ex-collega's, leerlingen, oud-leerlingen en alle andere geïnteresseerden!
Welkom bij mijn nieuwe reis!

Ik zal nog even kort terugblikken, maar voor meeste van jullie zal dit verhaal bekend zijn...
In januari 2011 ben ik samen met een reismaatje voor 6 maanden naar Kenia gegaan. Via de organisatie Dare2Go hebben we in de stad Kisumu vrijwilligerswerk gedaan voor het project Pandipieri. Het land, de samenleving, de muziek, de instelling van de mensen, het weer; het was fantastisch! Deze reis gevuld met zoveel mooie en betekenisvolle ervaringen zou ik nooit meer vergeten. De reis is lang niet alleen mooi en fantastisch geweest; ik heb ontzettend veel vreselijke dingen gezien en gehoord waarvan wij (bevooroordeelde westerlingen ) misschien dachten/hoopten dat het overdreven was. Commerciële drama om voor welke reden dan ook onze aandacht te trekken of om onze vooroordelen te bevestigen. In Kenia heb ik ontzettend veel geleerd. Ik heb andere culturen, nieuwe mensen, controversiële methoden, bizarre milieuhygiëne en vooral mezelf leren kennen. Net nadat ik dacht alles redelijk verwerkt te hebben en alle ervaringen langzamerhand een plaatsje kon geven, gebeurde het... Ik werd verliefd!

Na meer dan een jaar heen en weer reizen van/naar Nederland en naar/van Kenia, hebben we besloten om samen in Kenia te gaan wonen. Dat is voor ons nog steeds de beste keuze. Het zou voor mij makkelijk(er) zijn om in Kenia te integreren. Het feit dat ik mezelf in het Engels uit kan drukken en dat mijn pabo diploma een internationale status heeft, zou ervoor zorgen dat ik sneller aan de slag zou kunnen in Kenia. Helaas was dit makkelijker gezegd dan gedaan. Terwijl ik in Nederland hard aan het werk was bij verschillende banen, heb ik overal gesolliciteerd en geprobeerd om via via aan een betaalde baan in Kenia te komen. Gelukkig kregen we afgelopen maand het geruststellende nieuws dat ik in oktober 2012 mag gaan werken voor een organisatie vlakbij Kisumu; Mago. Het is geen echt betaalde baan, maar vrijwilligerswerk waar je een vergoeding voor krijgt. Hier kan ik de eerste 6 maanden mezelf van onderhouden en dit geeft mij natuurlijk wel een mooie gelegenheid om in Kenia te verblijven en verder te solliciteren. Dit betekent wel dat ik maar 6 maanden in Kenia mag blijven in verband met mijn visum. Ik zal dus in maart weer even voet op Nederlandse bodem zetten. Ik heb heel erg mijn best gedaan om zo goed mogelijk voorbereid te vertrekken naar Kenia, maar misschien is dit wel weer een goede les om weer te wennen aan de Keniaanse cultuur; Hakuna Matata! :)

Naast onze beide banen, willen we ook een internetcafé starten. De broer van Richard (Alex), die inmiddels 12 jaar in Nederland woont, kwam met dit goede idee om onszelf en eventueel de familie te kunnen onderhouden. We hebben in Nederland al ontzettend veel bruikbare spullen (zoals computers, schermen, toetsenborden, muizen en andere technische apparatuur) gekregen van vrienden, familie, collega's, buren en kennissen die ons graag steunen in ons plan en dit is echt geweldig! Het geeft ons het gevoel dat mensen achter ons staan en in ons geloven, dit geeft ons een echte boost om door te zetten! Inmiddels kunnen we, dankzij veel hulp van mijn vader, zeggen dan wij de trotse eigenaren zijn van 3 goed en in het Engels werkende computers! Ook zijn we nog druk bezig om een manier te vinden om al deze spullen in Kenia te krijgen, ook hierbij krijgen we ontzettend veel hulp van vrienden en familie en hier zijn wij erg dankbaar voor! Het voelt goed om te weten dat zoveel mensen met ons meedenken en werken! Ons doel is om uiteindelijk met 10 computers te starten, dus alle donaties zijn nog steeds welkom!

Voordat ik weer terug ga naar Kenia, kwam Richard eerst nog een paar maanden naar Nederland om samen heerlijk te genieten van een welverdiende vakantie. Omdat ik Nederland ga verlaten en Richard graag mijn vaderland wil zien, hebben we de afgelopen weken weer ontzettend veel mensen ontmoet, plaatsen gezien en activiteiten gedaan. Van sommige plekken wist ik zelfs niet dat ze er waren, laat staan dat het leuk was om het te bezoeken! Het is ontzettend grappig en herkenbaar om te zien dat zoveel dingen nieuw en onbegrijpelijk zijn voor Richard, ik kan me ook zo voelen in Kenia. De cultuur, de sociale omgang en het land... het is allemaal zo verschillend!
Zo is het nog steeds even wennen als mensen hem het hemd van het lijf vragen over wat hij wel allemaal niet van Nederland vindt en hoe hij zijn toekomst in Kenia voor zich ziet, valt zijn mond nog steeds open van de uitgebreide en technische infrastructuur, moet hij nog steeds lachen om al onze luxe keukenapparatuur, geniet hij van de lekkere koffie en stroopwafels, ziet hij onwijs veel mogelijkheden in de economische wereld en kijkt hij vol ongeloof naar de Nederlandse dijken, sluizen, bruggen en alle andere verdedigingswerken die ons koude kikkerlandje rijk is.

Richard zal op 12 september terug gaan naar Kenia en ik zal hem een paar weken later weer gezellen in Kisumu. Half oktober zal ik aan de slag gaan in Mago, een uur rijden vanaf Kisumu. Omdat iedere dag heen en weer reizen te duur zal zijn, hebben we in goed overleg besloten dat ik alleen in het weekend terug zal gaan naar Kisumu (Richard). In Mago zijn de voorzieningen prima. In mijn kamer is een warme douche, een goed bed en een werkend toilet aanwezig;
dat maakt wel een hoop goed... ;)

Mago is een project dat is opgezet door Nederlandse zakenmannen en dat inmiddels volledig zelfvoorzienend is. Dit betekent dat het project genoeg opbrengt om voort te bestaan.
Op de website http://www.helpkenia.nl/ is alles te lezen over dit project. Mijn werkzaamheden zullen per dag verschillend zijn, het is maar net wat er nodig is of wat er moet gebeuren. Het belangrijkste is dat ik een boodschapper zal zijn tussen het Nederlandse bestuur in Putten en het Keniaanse team in Mago.

Richard en ik hebben allebei onwijs veel zin om terug te gaan naar Kenia en om daar aan de slag te gaan. Natuurlijk zal dit niet allemaal gemakkelijk gaan en zullen we echt hard moeten werken, maar dankzij veel vrienden, familie, kennissen, collega's, buren (in Nederland en Kenia) en uiteraard Richards familie in Nederland en mijn ouders en mijn broer, gaan we wel met heel veel energie en enthousiasme onze toekomst in Kenia tegemoet. Het doet ons goed om te horen dat mensen ons/mij gaan missen en dat ze graag contact willen blijven houden, ook mensen die zeggen graag naar Kenia te willen komen! Dit maakt het allemaal wel makkelijker om te gaan en uiteraard is iedereen van harte welkom! :)
We hebben niet gezegd dat ons verblijf in Kenia voor altijd is, we zien vanzelf wat de toekomst brengt en waar we dan zullen zijn.

Ik ben blij dat jullie er weer allemaal zijn om over mijn schouder mee te kijken naar het leven in Kenia. Alle berichtjes, vragen en oppeppers zijn uiteraard meer dan welkom en ik zal jullie regelmatig op de hoogte houden van het reilen en zeilen aan de andere kant van de wereld!

Tot snel!
Liefs Jessica