Eerste Indrukken...

En dan sta je zomaar opeens in Afrika!
Maar ik zal bij het begin beginnen...

Dinsdagavond 11 januari zijn we rond 9 uur naar bed gegaan. Slapen ging uiteraard erg moeilijk maar ik moet zeggen dat ik nog redelijk lang heb geslapen. Rond half 2 ben ik wakker geworden en ik heb nog wat liggen dommelen tot de wekker om kwart over 3!!! ging....
Toen iedereen gedoucht en aangekleed was, zijn we Jorick gaan ophalen. Die zat al lang te wachten; hij was gewoon NIET gaan slapen!
Met een volle auto (papa, mama, Jorick, Robin, ik, een backpack van 18 kilo en een koffer van 22 kilo) gingen we naar Schiphol.

Eenmaal op Schiphol hebben we, nadat we de bagage hadden afgegeven, gezellig met beide gezinnen een kopje koffie en thee gedronken.
Tsja....en toen was het toch echt tijd voor het afscheid!
Dit was natuurlijk niet leuk en was het een heel raar gezicht om je dierbaren aan de andere kant van douane te zien staan. En maar zwaaien tot je echt niks meer kon zien!
Ja, dat is even pijnlijk en even moeilijk, maar gelukkig komen we ook weer terug! Eerst even dit geweldige avontuur afmaken!

Na een hele rare vlucht (we moesten nog een paar rondjes boven London vliegen omdat het op het vliegveld zo druk was), kwamen we aan op London. Daarna moesten we in een gigantisch vliegtuig om naar Nairobi te vliegen. Het eerste gedeelte van het vliegtuig was ontzettend luxe! Wij keken onze ogen uit en waren al aan het kiezen waar we graag zouden willen zitten...
Helaas....waar wij moesten zitten, daar werd je bijna claustrofobisch van! De stoeltjes zaten ontzettend dicht op elkaar en zodra de kist in de lucht hing, heb je ook nog zo'n leuk fenomeen van stoelen die in ligstand gezet (kunnen) worden. Natuurlijk deden de personen voor ons meteen de stoel in beste ligstand, met het gevolg dat ze bij ons op schoot zaten. Maaike zat aan de buitenkant, ik in het midden en naast mij een Amerikaanse man die wat moeite had met het afblijven van MIJN leuning. Niet dat ik nou zo moeilijk ben met leuningen, maar aangezien de bediening van de film in het schermpje voor mij met de bediening in de leuning geregeld moest worden, werd het heel moeilijk om de film te volgen...
Maar goed, afkicken van luxe moesten we toch!

Na ook lang op de koffers gewacht te hebben (want je bent nu in Afrika!), zagen we vol opluchting dat er iemand met een bordje in de lucht stond te zwaaien met "Maaike en Jessica". We zijn meegereden met Martin. Hij heeft ons naar Mill Hill gebracht. Deze organisatie is nauw verbonden met onze organisatie en het was dan ook wel prettig om nog even opgevangen te worden door Ko, die gewoon Nederlands is.
Nadat we even hebben zitten kletsen, zijn we lekker naar bed gegaan. Het was tenslotte al 10.30 in Kenia, mooie tijd dus!

Nu slapen we samen in kamer nummer 1 en kunnen we hier in Nairobi nog even wennen aan het klimaat, de mensen en de omgeving voordat we echt alle luxe achter moeten laten. Hier is namelijk nog een douche MET warm water aanwezig, een wc en stromend water uit de kraan. Dat zal in Kisumu wel anders zijn!

Verder hebben we het prima naar onze zin! We hebben erg veel steun aan elkaar en voor ons gevoel moet het met elkaar helemaal goed komen.
Voor mij is iedere nieuwe situatie nu een uitdaging en dit kost enorm veel energie. Maar zodra ik aan het situatie gewend ben en me enigszins veilig voel, vind ik het prima en ga ik helemaal mee! Zo hebben we al een tactiek om mensen te laten denken dat we hier al jaren wonen, het is ons gelukt om "normale" prijzen te betalen en zijn we ook gewoon met z'n tweeën de straat op gegaan op zoek naar een supermarkt.

Dit zou even het laatste lange verslag kunnen zijn. Morgen of overmorgen vertrekken we met de bus naar Kisumu en het kan dan even duren voordat we weer het internet op gaan.
Dus voor nu, HAKUNA MATATA!

Heel veel liefs uit Kenia,

Jessica.