Busybusy, PolePole en Tabia mbaya...

Zo, de drukke week zit er op...Op naar de volgende week!

Maandagmorgen zouden Florence en ik op huisbezoek gaan. Helaas ging dit niet door; Florence wil eerst dat de "headteacher" langs gaat om te kijken hoe het nu echt zit. Je kunt niet zomaar met z'n allen op bezoek gaan bij zo'n ernstige zaak. Ook wilde Florence eerst meer informatie uit de kinderen krijgen en dat hebben we deze ochtend geprobeerd. Het ging om drie meiden en steeds als we er 1 gesproken hadden, werd er een andere meid bijgehaald. De meiden waren nu nog redelijk gesloten en als ze praatten over wat er gebeurd was, keken ze stug naar de muur en weigerde mij of Florence aan te kijken. Ook klopten de verhalen niet, ze kletsen zich klem waardoor wij wel moesten concluderen dat het beter was een andere keer verder te gaan. Helaas hebben we allebei wel weer het vermoeden dat er veel meer aan de hand dan aanvankelijk gedacht werd...
's Middags had Florence een meeting op Magady en ik wilde nou eens in kaart brengen hoe erg het nou eigenlijk is op school. Ik ben begonnen in groep 3. Hier heb ik de jongens uit de klas gestuurd en de meiden uitgelegd wat we gingen doen. Ik zou achterin de klas gaan zitten met lege briefjes. Op zo'n briefje geef je antwoord op de vraag: heb je ooit sex gehad? Het enige antwoord wat ze in konden vullen was dan ja of nee. Hetzelfde onderzoek heb ik met de jongens van groep 3 gedaan en daarna met de meiden van groep 8 en de jongens van groep 8. Dit was de uitslag:

-Van de meiden uit groep 3 heeft zo'n 29% sex gehad.
-Van de jongens uit groep 3 heeft zo'n 26% sex gehad.
-Van de meiden uit groep 8 heeft zo'n 15% sex gehad.
-Van de jongens uit groep 8 heeft zo'n 55% sex gehad.

-Van de 54 studenten die aanwezig waren in groep 3, heeft 28% sex gehad.
-Van de 47 studenten die aanwezig waren in groep 8, heeft 32% sex gehad.

De leerlingen uit groep 3 zijn 7 tot 10 jaar en de leerlingen uit groep 8 zijn 13 tot 16 jaar.

Het ergste was nog dat ik niet eens zo geschokt was over de uitslag...Stiekem had ik het erger verwacht, wat het waarschijnlijk ook is omdat ik niet denk dat ieder kind een eerlijk antwoord heeft gegeven...

Dinsdagmorgen hadden Maaike en ik een meeting op Pandi. Op verzoek van Chris en Sister Bernadette, die allebei een hoge functie hebben in de organisatie, zijn we naar Pandi gekomen om over verschillende onderwerpen te praten. Het voornaamste onderwerp was toch wel Nyalenda. Zoals jullie in de vorige verslagen hebben kunnen lezen, hebben veel mensen ontzettend hard gewerkt en veel geld in het project gestoken en helaas kon ik nog geen drie dagen na de opening al constateren dat er dingen gestolen, gesloopt en misbruikt waren. De lampjes van de beneden verdieping waren gestolen, spullen misten uit lokalen en ruimtes werden niet juist gebruikt en 's nachts open gelaten! Ik had hier al iemand van de leiding op aangesproken en samen zijn we alle lokalen en ruimtes langs gelopen om te kijken wat er allemaal miste. Helaas was dit nogal wat...
Ik heb alle personeelsleden ingelicht over de vergadering die zou gaan plaats vinden op Pandi en ze ook verteld dat ik hier wel degelijk een melding van zou gaan maken...
Wonderbaarlijk genoeg zag ik de volgende morgen dat alle lokalen grondig gesopt werden, de sleutels in handen bleven van de leiding en dat bijna alle vermiste spullen zijn terug gebracht! Heel bijzonder! Omdat wij tijdens de vergadering zoveel te vertellen hadden over Nyalenda, werd de projectleidster erbij geroepen. Zij vertelde dat ze van de personeelsleden al gehoord had wat er allemaal gebeurd was en ik werd hartelijk bedankt voor mijn eerlijkheid, dat ik eerst naar het personeel zelf was gestapt en daarna pas naar de leiding.
Voor nu zijn we blij dat alles voor het grootste gedeelte weer terug is, ook hebben we nu enigszins wat gezag gecreëerd door zo eerlijk te zijn. Het is wel jammer dat vooral de jongens de schuld krijgen, terwijl zij niet beter weten. De sleutel is en blijft verantwoordelijkheid van de leidinggevende, of je de sleutel nou afgeeft of niet!
Verder hebben we ook nog gesproken over onze projecten, het gastgezin en welke rechten en plichten wij als "visitors" van Pandi nou eigenlijk hebben. Chris zou er aan gaan werken, een goed plan voor de volgende vrijwilligers!

's Avonds hebben we lekker pannekoeken gegeten en nadat ik samen met John de afwas had gedaan, hebben we nog heel lang buiten zitten kletsen.

Woensdagmorgen ben ik dan eindelijk met Florence begonnen aan de seksuele voorlichting aan de meiden van groep 3. Aangezien ik voorgesteld had om de groep te splitsen, waren de kinderen ook wat beter te hanteren... Nu waren het "maar" 45 kinderen in plaats van 80! Van te voren hadden Florence en ik erover gesproken en ook had ik wat dingen voorbereid. Wij wisten alleen niet dat we de hele groep meiden toe zouden spreken, wij dachten dat we alleen gingen werken met de meiden die echt direct betrokken waren bij het "incident". Maar goed, geeft niks. Afrikanen en juffen zijn experts in bluffen, overdrijven en improviseren, dus kom maar op, zeiden wij!
In het begin vonden de meiden het heel ongemakkelijk, maar omdat Florence ze goed benaderde en omdat de juf aanwezig was, werden ze steeds losser en eerlijker in hun antwoorden.
Eerst hebben we besproken wat volgens de kinderen "slecht gedrag" (Tabia Mbaya) is. Er werden verschillende dingen genoemd; van stelen tot niet luisteren en uiteraard van bedelen tot sex. Na veel interactief gesproken te hebben met de kinderen, hebben we de les afgesloten met een liedje en verteld dat ze vooral moesten luisteren naar zichzelf. Wat vind jij, wat wil jij en wat vind je prettig? Leer je grenzen aangeven...
Het blijft een heel moeilijk onderwerp; de kinderen hebben nu vakantie, hebben vaak niet veel te doen en worden veel geconfronteerd met sex. Niet alleen op tv of in films maar omdat gezinnen vaak wonen in huisjes met maar 1 of 2 kamers, zijn ze ook getuige van deze vrijpartijen die er ook lang niet altijd liefdevol aan toe gaan...
Na deze les ben ik met Florence meegegaan naar Magady. Daar was een belangrijke vergadering over de toekomst van Child Counsellors. Aangezien Pandi nogal wat problemen heeft met het management en het financieel beheer, hebben veel geldschieters zich terug getrokken en komen veel projecten nu in de problemen, zo ook Child Counselling. Ook mij werd om mijn mening gevraagd en ik heb dan ook eerlijk verteld hoe ik er tegenover stond. Als ik nu een goedlopend bedrijf zou hebben, zou ik ook geen geld doneren. Ten eerste niet omdat het westen last heeft van een crisis, ten tweede niet omdat Pandi er een rommel van heeft gemaakt! Ik vertelde over het project van de kinderen uit de bovenbouw van OBS De Houthoeffe gedaan hadden en dat het makkelijker is om nu mensen aan te spreken die ervoor kunnen werken, zoals scholen en/of verenigingen! Dit vonden ze een goed idee en nu gaan ze een plan maken om te kunnen laten zien waar ze geld voor nodig hebben en hoe ze het willen besteden. Het was leuk om bij de meeting aanwezig te zijn, het is een heel hecht team!

Aan het eind van de middag is Anas weer thuis gekomen!
Anas was voor een aantal weken naar "boarding school" vertrokken. Dit is een school waar je een paar maanden verblijft, zonder naar huis te gaan. Wij, zij en de familie waren natuurlijk erg blij om elkaar weer te zien!

Donderdag heb ik eerst lekker uitgeslapen! Omdat we 's avonds nog te laat buiten zitten te kletsen, had ik nu even wat extra uurtjes nodig!
Rond een uur of 11 ben ik naar Pandi gegaan. Ik moest daar eerst nog wat dingen regelen en daarna ben ik Maaike gaan helpen met haar project. Zij gaat voor het schooltje waar zij gewerkt heeft, de tafels en de stoeltjes verven.
Eerst moest alles geschuurd worden en dat was echt een rotklus! Ik zat buiten met John in de schaduw en we hebben allebei zitten schuren tot de blaren op onze handen stonden! Rond een uur of 4 ben ik samen met JOhn naar huis gegaan. Ik ben gaan douchen en heb daarna m'n kamer opgeruimd en geveegd...Maar ja, dat kan ik iedere dag wel doen met al dat zand, stof en vliegjes!
Na het eten heb ik met Maaike nog een film gekeken, maar Maaike was zo moe van het klussen, dat ze halverwege in slaap viel!

Vrijdagmorgen ben ik ook weer gaan helpen op Pandi. Zo vlak voor de lunch voelde ik me helemaal niet lekker. Ik had weer diarree en voelde alle energie uit m'n lijf glijden...
Ik ben 's middags naar huis gegaan om te douchen en te slapen. Ik hoopte dat ik me beter zou voelen na een middagdutje, maar het had niks geholpen. Omdat ik weet hoe ik kan zijn en ik geen zin had om weer lang rond te lopen met een welles/nietus ziek-zijn gevoel, besloot ik om aan het eind van de middag toch maar even langs het ziekenhuis te gaan. Zo'n test kost bijna niks en ik weet gelijk waar ik aan toe ben! John was zo lief om met me mee te gaan naar ziekenhuis. Het duurde weer ontzettend lang en het was leuk om te zien dat zelfs John zich over de systemen verbaasde!
Gelukkig was er helemaal niks aan de hand en kon ik met een gerust gevoel naar huis gaan!
's Avonds wilden we de hele familie mee uit eten nemen, helaas was niet iedereen aanwezig. Uiteindelijk zijn we gegaan met; Mama, John, Benter, Sisi, Anas, Maribelle, Carl, Maaike en ik. Het was een super gezellige avond en ook de familie heeft onwijs genoten!

Zaterdagmorgen hebben we weer op Pandi geholpen. Ik moest al snel terug naar huis omdat Ellen vanmiddag aan zou komen in Kisumu. Ellen hebben we leren kennen via Jongeren en Missie en heeft de afgelopen maanden gewerkt in Oeganda. Ze wilden ons graag op komen zoeken in Kisumu en de aankomende week zullen Maaike, Evelien en Ellen veel uitstapjes gaan maken!
Ik zal niet mee gaan omdat ik zelf nog aan mijn project moet werken en omdat Robin de week erna komt en wij dan ook al die uitstapjes gaan maken...Alles twee keer doen, zou een beetje teveel van het goede zijn!
Het was leuk om lekker bij te kletsen met Ellen en om haar Kisumu te kunnen laten zien!

Zondagmorgen zijn Ellen, Maaike, Evelien en ik mee geweest naar de kerk van Julie. Deze kerkdienst wordt gehouden in het Engels en dit was voor ons wel leuk om een keer mee te maken omdat wij het dan ook konden verstaan! Ik ben al een keer bij een kerkdienst op Nyalenda geweest, maar hier verstond ik helemaal niets van!
De dienst was vrolijk, muzikaal en interessant om mee te maken. De dienst oogde een beetje Amerikaans. Na de dienst zouden we bij David gaan eten, maar omdat de stroom eruit lag, kon dit helaas niet doorgaan. Alles in zijn huis werkt namelijk op stroom...
Maaike, Ellen en Evelien zijn vervolgens naar de Kibuye markt gegaan en ik heb heerlijk zitten kletsen met Benter, Betty, John, Sisi en Anas. Echt super gezellig om helemaal deel te worden van een gastgezin!
's Avonds werd er weer gesjoeld en Vader Hans had bezoekers uit Zweden meegenomen. Het was weer een gezellig en druk weekend!

Mijn eigen project is helaas niet echt opgeschoten, maar dit komt voornamelijk door de school! De school is namelijk bezig met het repareren van het dak van de ruimte waar het nieuwe kantoortje zou moeten komen. Het dak lekt namelijk. Helaas zijn ze hier nu al 3 weken mee bezig!
Ik heb met de projectleider van Child Counselling (Cosmas) afgesproken dat als het deze week niet af is, ik ook niet meer ga beginnen omdat ik het anders zelf niet kan afmaken!
Ik probeer hier natuurlijk alles aan te doen om dit te voorkomen...

Verder ben ik nog veel bezig met de voorbereidingen voor Robins komst! En ook is ons vertrek al in zicht...
We komen nu over 29 dagen weer terug naar Nederland en ik blijf me erover verbazen hoe ontzettend veel ik hier geleerd heb en nog ga leren. Ik krijg geen grote problemen voor m'n kiezen, maar wel steeds sociale "issues" waar ik steeds mee bezig ben. Ik ben nu al best trots op mezelf en krijg ook steeds van andere mensen te horen dat ik zo veranderd ben!
Iemand hier heeft wel eens gezegd dat je altijd precies de problemen krijgt die jij aankunt, en dat je dan eigenlijk trots mag zijn als je zoveel "shit" over je heen krijgt; iemand vindt je blijkbaar sterk genoeg om het te handelen!
Ik vind het leuk om steeds meer deel uit te maken van het gastgezin en geniet ook veel van hun gezelschap!
Ik ga ze zeker ontzettend missen als we terug gaan naar Nederland...